«Garai batean… hura besta hura!» zioten adinekoek
San Juan Xarrera hurbildu zen batek holako kontu zaharrak aipatzen zituen aspaldiko lagunartean:
«Garai batean, bertzelako ilusioa izaten genuen egun hau ailegatzeko, batez ere Irisarri auzokoak ginenak. Irisarriko auzokoentzat herriko bestetako edozein egun bezain haundia izaten baitzen San Juan eguna. Autobusetan etortzen zen jendea ordun ere, eta bertako gazteak egun horretan espartin xuri-xuriekin joaten ginen San Juan eguneko meza nagusira. Meza ondotik zubian ezpata dantzarien saioa izaten zen eta gero, kantinatan, akordeoi soinuarekin besta giro ederrean egoten ginen. Lau edo bortz kantina jartzen zituzten baina ez edozeinek, subastan ateratzen baitziren. Kantina bakoitzean kordionista bat aritzen zen musika jotzen eta hauetan edariaz aparte, bokadilloak ere ematen zituzten, xardinenak, pintxoak, txorizoa… Bazkaltzeko tenorea ailegatzen zenean, bertakoak etxera joaten ginen, egun honetarako kanpoko parienteak edo kanpoan bizi ziren etxekoak etxera etortzen baitziren bazkaltzera eta eguna pasatzera. Baziren, hala ere, bazkaria bertara eraman eta bertan bazkaltzen zuten kanpotarrak ere. Arratsaldean berriz hurbiltzen ginen San Juanera, eta kordion soinuan ibiltzen ginen dantzan ilundu arte… hura besta hura!».
Ttipi-Ttapa 257 zenbakian Jaione Seinek argitaratutako kronikatik hartutako testua.