Maiatzaren 10ean Silvia Federicik hitzaldi bat eskaini zuen museoan. Orain arte ez ginuen batere ezagutzen Silvia Federici, baina gizarte gaietako ospe haundiko ikerlaria omen da. Eta egia erran, arras interesgarria izan zen aipatu zuen guztia.
Bere azkeneko liburuan (“Caliban y la bruja”), Europako sorgin ihizia aztertu du, eta orain arte kontutan hartzen ez zen bertze ikuspuntu bat erakutsi du: sorginkeria aitzaki bat izan zela, eta gizarte sistema aldatzeko erabili zela.
Sorginen kontrako beldurra ez omen zen espontaneoki hasi, espreski sortua izan zela dio (gaur egungo “krisia” bezala?): lehenbiziko akusazioak, jauntxoek eta autoritateek bota omen zituzten, jende xumeen artean beldurra sortzeko, eta hortik aitzina bai, herritarrak batzuk bertzeak akusatzen hasi ziren.
Eta bertze datu interesgarri bat ere eman zuen: Europako estatu guztiak elkarren aurka denbora guztian borrokan aritzen ziren garaian, sorginkeria aferetan bat egiten zutela. Beraien artean informazioa partekatzen zuten eta denak ados jartzen ziren (gaur egungo “krisian” bezala ere?).