Milaka entsegu, ehunka emanaldi eta hamaika eszenatoki ezagutu dituzte urte hauetan. Kantuzaleak beti kantuan, egoera zailetan jeiki eta aurrera egitea izan dute lema. Urteurrena ere halaxe ospatu zuten, abendu hondarrean Mozarten Requiema eskaini baitzuten herriko elizan. Joxe Mari Azpirozek, Jeikiko lehendakariak, azaldu dizkigu iraganeko eta oraineko kontuak. Eta etorkizunaz ere ari da «45 laguneko familia ttiki bat gara eta argi dugu kantuan gozatu eta gozarazten segi nahi dugula».
Eneritz IRAOLA
Nola sortu zen Jeiki abesbatza?
1974. urtean kantuarekiko afizioaren inguruan herriko lagun talde bat bildu ginen. Florencio Irurtia izan zen bultzatzaile eta zuzendaria eta 38 urtez postu horretan jardun du. Abesbatzari emandako izena gure egin genuen, herrian antolatzen ziren ekitaldietan talde aktiboa izatea baitzen gure helburua. Horretan aritu izan gara beti lanean. Kultura sustapenean lan egitea eta noski, ongi pasatzea, gozatzea eta gozaraztea da asmoa.
Zein izan da urte hauetako ibilbidea?
Abesbatza sortu berritan, lehendabiziko hamar urtetan, bizkor bizkor ibili ginen. Leitzako kaleetan hasi, Euskal Herriko hainbat txokotan abestu eta Europan barna zabaldu genituen gure kantuak. Abesbatza lehiaketetan ere parte hartu genuen, Tolosan, Llangollenen, Italian... 1983tik aurrera ordea, sasoi zaila izan zen, jendea lanera edo ikastera kanpora joan zelako eta iritsi ginen maila hori gainditzea zaila zelako. 18 urtez herrian egiten ziren ekitaldietan segi genuen kantuan, herritik kanpo ez. Baina, 2004an bultzada berezia eman zitzaion berriz abesbatzari eta orain Nafarroako koruen artean erreferenteak gara.
Zenbat kide zarete?
Gaur egun 45 lagun gara eta Leitza 3.000 biztanleko herria izanda, kopuru garrantzitsua da. Adin guztietakoak, 70 urtetik gorakoak eta jende gaztea ere bada. Horren ondorioz abesbatza bizitzeko modu desberdinak dugu kideok. Adineko hauentzat bere bizia da abestea, entsegu guztietara joaten dira bakar batera hutsik egin gabe. Jende gaztea izatek berriz, kalitatea eman dio abesbatzari, duela hogeita hamar urte baino musikalki askoz prestatuagoak baitaude.
Kantuak ikasteko modua ere aldatu da?
Bai, eboluzio nabarmena izan da. Duela 40 urte zuzendariak eta beste bik bakarrik zekiten solfeoa. Gaur egun berriz, musika ikasketak dituztenak asko dira, internetek ere erraztasun handiak ematen ditu... Garai batean, belarriz, errepikapenaren errepikapenez ikasten zen. Zorionez errazagoa da orain.
Zein musika mota lantzen duzue?
Denetarik Mozarten abestietatik hasi eta Mikel Laboaren kantuetaraino. Lehengo urtean munduko folkloreen inguruko zortzi kontzertu eman genituen. Afrikarretik hasi, israeldarra, errusiarra… denetarik egin dugu.
Nola ospatu duzue urteurrena?
Zerbait berexia egitea pentsatu genuen, gure buruari erronka jartzea. 2008an Orkestra sinfonietarekin Mozarten Requiema abestu genuen Leitzan eta Iruñean eta berriro ere Requiema lantzea erabaki genuen. Organoaren laguntzaz eta bakarlariak ere bertakoak izatea lortu nahi genuen. Urtebeteko lanketa izan da eta lortu genuen lau bakarlarietatik hiru bertakoak izatea. Oso gustura geratu gara emaitzarekin eta martxoan Leireko monastegian errepikatuko dugu emanaldia.
Eta badu etorkizunik?
Leitza herri kantuzalea da eta etorkizuna badu abesbatzak. 40 urte hauetan 120 herritar inguru aritu dira Jeikin kantuan. Talde irekia da abesbatza, interesa duena etor liteke. Afizioa, belarria eta ahotsa izatea eta entseguetara joateko konpromisoa hartzea da eskatzen duguna. Hamar hilabetetan, uztaila eta abuztua kenduta, astean bina entsegu egiten ditugu ordu eta erdikoak, emaitzak ikusteko lan egin beharra dago.
IKASKETA METODOAK
«Eboluzioa nabarmena izan da. Duela 40 urte zuzendariak eta beste bik bakarrik zekiten solfeoa. Gaur egun berriz, musika ikasketak dituztenak asko dira, internetek ere erraztasun handiak ematen ditu... Garai batean, belarriz, errepikapenaren errepikapenez ikasten zen. Zorionez errazagoa da orain».