Orain hamar urte sortu zen Xagu antzerki taldea Leitzan. Hamar lagun hasi ziren, baina gaur egun hiru lagunek osatzen dute. Miel Mari Elosegi Luze, Juani Barriola eta Sergio Merino dira taldeko kideak. Agur Manhattan! antzezlanaren emanaldiekin dabiltza. Eurek sortutako komedia da eta estresa du ardatz. Muñagorri doktorea, psikologo eta psikiatra, da pertsonaia nagusia. Bezero xelebre asko izaten ditu kontsultan. Guk Sergiorekin hitz egin dugu antzezlanaren nondik norakoez.
2004tik zabiltzate Xagu Antzerki taldean. Beti izan al duzu antzerkirako zaletasuna?
Taldekide guztiok dugu zaletasuna, neurri batean edo bestean. Juani Barriola adibidez, inauterizale eta komediante izugarria da, berez. Hainbat filmetan parte hartu izan du, La Buena Nueva, Eutsi, Pilotari, Goenkaleko atal batzutan ere atera izan da… Luzek, berriz, beti egin izan ditu antzerkiak, laburrak eta showak eta nik ere umorerako eta inauteritarako zaletasuna dut. Lau antzerki lan egin dituzue taldea sortu zenetik.
Nolakoa izaten da ideiatik eszenatokira arte iristeko lana?
Ideia bat eta gidoi bat sortzen dugu. Lan hori Miel Mari Elosegi Luzek egiten du. Behin hori eginda, entsaiatzen hasten gara, baina gidoia bizirik egoten da, aldaketak onartzen ditu, eta inprobisazioari ere tarte bat uzten diogu beti. Hor antzezleen lana ezinbestekoa da, gidoia hiruron artean osatzen baita. Antzezlana menperatzen dugula ikusten dugunean, saio batzuk lotzen ditugu inguruko herrietan.
Talde txikia zarete, zein da zuen funtzionamendua?
Boladaka funtzionatzen dugu, denboraldika. Lan bat prestatu eta saioak lotzean aritzen gara. Ez gara hontaz bizi eta ongi datorkigunean biltzen gara.
Euskal antzerkiaren egoera ez da oso ona. Zuek talde bezala zein funtzio bete nahi duzue herrian?
Herriari bizia ematea da gure asmoa. Gure antzezlanak ongi pasatzeko dira. Auzolanean egindakoak dira, baliabide gutxirekin eginak. Kalitate aldetik antzezlan hobeak pasatzen dira Leitzan, baina gureak xarma berezia izaten du eta giro aparta sortu izan dute.
Iaztik Agur Manhattan! lanarekin zabiltzate. Nondik sortu zen idei hori?
Aspaldi genuen gogoa beste antzezlanen bat taularatzeko, baina agenda beterik genuen beti. Luzek gure buruei barre egitea pentsatu zuen, eta gaiak noski, estresa izan behar zuen. Egia esan, taldeko hiru kideok ezagutzen genuen zer zen hori neurri batean edo bestean. Gero, umore punttu bat jarri genion eta hori izan da emaitza.
Gure inguruko gizartea isladatzen du?
Estresa bizi duten pertsonaiak dira. Dena dela, komedia da eta egoerak muturrera eramandakoak dira. Irakaspena ere badu, baina hori ikusle bakoitzaren araberakoa da.
Manhattanen edo Leitzan, non dago estres handiagoa?
Leitzan estresa zer den dakien jende asko dugu. Manhattanekoa oraindik aztertzen ari gara, baina han ere antzeko egoerak daudelakoan gaude. Antzezlan hau ikustea terapia ona izan daiteke gaitz hauek gainditzen hasteko, barre-terapia bat izatea nahi genuke.
Beste proiekturik baduzue eskuartean?
Oraingoz antzezlan honekin ibiliko gara bolada batean. Leitzan maiatzaren 7an egin genuen eta 13an Lekunberrin bukatuko dugu. Horrekin eginen dugu gure udaberriko denboraldi txikia. Dena den, udazken-negu aldera saio gutxi batzuk gehiago lotuko ditugu eta ordurako norbaitek interesik baldin badu xergiome@hotmail.com helbidean kontaktuan
IDEIAK
«Ideia bat eta gidoi bat sortzen dugu. Lan hori Luzek egiten du. Behin hori eginda, entsaiatzen hasten gara, baina gidoia bizirik egoten da, aldaketak onartzen ditu eta inprobisazioari ere tarte bat uzten digou beti. Hor aktoreen lana ezinbestekoa da, gidoia hiruron artean osatzen baita».