Askotan hitz egiten dugu euskal gatazkaren ondorioez, baina niri iruditzen zait ez garela euskal gatazkaren ondorioak bizitzen ari, oraindik ere gatazka bete-betean gaudela. Urteak preso daramatzaten presoak etxeratu arte, herritarron eskubideak onartu arte eta gure herriaren gaineko erabakiak herritarroi libre hartzen uzten diguten arte ez da gatazkarik bukatuko. Normaltzat hartzen dugu presoen gaia, beharbada distantziatik begiratzen diogulako. Pentsatu zer den pertsona bat 5, 10, 15, 20, 25 urtez gela batean sarturik edukitzea, etxetik urrun, senide, lagun, herritarrengandik urrun, isolaturik... Agian ez zara hain lasai geratuko, edo barrenak mugituko zaizkizu. Horregatik atera ginen kalera apirilaren 17an.
Apirilaren 17an, preso politikoen nazioarteko eguna izan zen. Nazioarteko egun seinalatu bat zen, bai, baina nazioartean ez ezik gure herrian oihartzun handiko zerbait da preso politikoen afera. Dagoeneko normaltzat hartu baldin badugu ere, gogorra bezain harrigarria da oraindik ere ziegan, herritik ehunka kilometrora, libre izan nahi izateagatik eta horren aldeko lanean aritzeagatik euskaldun asko preso daudela pentsatzea.
Publizitatea eta erakundeen dirulaguntzak ez dira nahikoa TTIPI-TTAPAren eta ERRAN.EUSen etorkizuna bermatzeko, eta zu bezalako irakurleen babesa behar dugu aitzinera egiteko.
Egin TTIPI-TTAPAren lagun