Gerra galdu zutenen hurrengo belaunaldiak, ordea, Ukraina Askea sortu zuen, hizkuntza, kultura eta identitatea errepresiopean betiko galtzen ari zirela ikusita. Armatan matxinatu ziren diktaduraren kontra. Urteak pasatu ahala, diktadurak ezin izan zuen Ukraina Askearen erresistentzia zanpatu, eta Errusian bertan indartu egin ziren erreforma demokratikoaren aldeko mugimenduak. Azkenean, diktadurako elementuek eta oposiziokoek erreforma adostu zuten. Armadak, ordea, muga batzuk paratu zizkion aldaketa politikoari; nagusia, autodeterminazio eskubiderik ez onartzea. Gehien jota, autonomiak onartzeko prest zegoen. Ukrainako alderdi nazionalista historikoak, gerran erresistentzia zuzendu zuenak, ontzat eman zuen autonomia; Ukraina Askeak, ordea, ez, eta independentziaren alde segitu zuen armekin. Europak Errusia demokratikoari integrazioaren ateak ireki zizkion, nahiz eta Ukrainan hilketa paramilitarrak eta tortura sistematikoak egiten zituen oraindik. Gerra garaitik aunitz aldatu zen nazioarteko testuingurua, eta orain Errusia erreformatua intereseko aliatua izan zitekeen Estatu Batuentzat eta Europarentzat Txinaren kontra. Anatolik kartzelan pasatu zituen urteetan Ukraina Askea ahuldu egin zen, gizartearen zati handiena nekatu egin zen indarkeriarekin, eta desegitea erabaki zuen. Alderdi politiko independentista, ordea, sendoa da, baina bertze alderdiek, bai agintean den alderdi nazionalista historikoak, baita errusiazaleek ere, Ukraina Askearen historia osoa gaitzetsi dezala exijitzen diote. Legitimitatea falta duela erraten dute, behinola «terrorismoa» babestu zuelako. Legez ere mugatua dute eztabaidatzeko aukera, epaile batek iritzi bat Ukraina Askearen justifikaziotzat joz gero, kartzela zigorra ezar dezake.
Orain, gerra piztu da Europako bertze puntan. Espainiak Portugal inbaditu du, eta Ukrainako alderdi nazionalista historikoa eta errusiazaleak Portugali armak bidaltzearen alde daude, Espainiako soldadu inbaditzaileak hil ditzan. Anatolik uste du Ukrainako eta Errusiako alderdi horiek indarkeria politikoarekin duten jarrera ez dela ez etika, ezta moral kontua ere. Distantzia historikoaren eta geografikoaren, eta unean uneko interesaren arabera erabakitzen dutela indarkeria noiz den legitimoa eta noiz ez. Gaurko heroiak biharko terroristak izan daitezkeela, edo gaurko terroristak biharko heroiak, agenda politikoen komenientziaren arabera.