Iraganak, orainak eta etorkizunak bat eginen dute azaroaren 18ko ekitaldietan. Abesbatzaren ibilbidea biltzen duen argazki erakusketa, omenaldiak eta bazkaria antolatu dituzte. Kontzertua ere eskainiko dute; kantuan ospatuko dute, kantu batekin hasi zena.
1942an eman zituen lehenengo pausoak Elizondoko abesbatzak. Juan Erasok lehenengo hazia erein zuenetik 70 urte pasa dira dagoeneko. 1951n egin zuen abesbatzak lehenengo bidaia luzea. Xentimorik ez poltsikoetan, bidean kontzertuak eman zituzten bidaia ordaindu ahal izateko. Nazioarteko lehiaketa batean parte hartzen zuten lehenengo aldia zen eta abesbatza ospetsuak entzuteko aukera bikaina zen hura. Ez ziren esku hutsik itzuli. Langolleneko (Gales) sariketan hirugarren postua lortu zuten eta Manchesterreko abesbatza famatuarekin puntuetan berdindu zuten.
Etxera itzuli orduko Galesera eginen zuten hurrengo bidaia prestatzen hasi ziren. Entsegu ugariren ondotik ahotsek heldutasuna lortu zuten, interpretazioa hobetuz joan ziren eta talde izaera hartu zuten.1952 urteari ilusioz heldu zioten. Galesko sariketara itzuli eta postua hobetzea obsesio bihurtu zen. Urtebete lehenago egondako eszenatokira igo ziren. Urduritasuna airean. ‘Tenebrae factae sunt’, ‘Contraponto bestiale’ eta ‘Cetro Efimero’ obrak interpretatu zituzten. Sari banaketa iristean ezustea. 277 puntu eskuratuta Elizondoko abesbatza izan zen irabazlea. Negar malkoak, barre urduriak eta oihuak nahasi ziren. Sona handiko abesbatzei aurre hartu zieten. Ametsa egia bilakatu zen.
Lehiaketa irabazi izanak ate aunitz zabaldu zizkion abesbatzari. Nazioartean bidaia ugari egin zituzten: Austria, Alemania, Frantzia, Italia eta Ingalaterran izan ziren.
Innsbrucken ere arrakasta itzela lortu zuten. 1953an Erromako Nazioarteko Ahozko Polifonia Klasikoko lehiaketan parte hartu zuen Europatik eta Ameriketatik joandako taldeekin eta lehenengo saria eskuratu zuten Musika Madrigalista sailean eta bigarrena koro mistoen atalean. Charleroin Arte Ederretako museoan ere abestu zuten. 70. hamarkadari amaiera bertze garaipen batekin eman zioten. 1978ko Tolosako Abesbatza lehiaketako Ahozko Polifonia klasikoko sailean lehenengo saria eskuratu baitzuten.
80. HAMARKADA
Abesbatzak Hegoafrikaraino bidaiatu zuen, Roodeporteko lehiaketan parte hartzeko 1981ean eta 1983an. Bertako abesbatzak harrituta geratu ziren, 35 kideko taldeak hirurogei abeslariko talde batek baino ozenago abesten zuela ikustean. Abeslarien ahoetan mikrofonoak ote zeuden begiratzen aritu zenik ere izan zen. Hegoafrikako Jaialdiaren lehenengo edizioan, Polifonia Sakroko lehenengo saria eskuratu zuten.
ERASO HIL ONDOTIK
2002an Juanito Eraso hil zen eta umezurtz geratu zen abesbatza. Une zailak izan ziren eta zalantzan egon zen abesbatzaren etorkizuna. Baina Erasok bere azken urteetan erabakia zuen nork segiko zuen bere lanarekin. Isabel Lacarri eman zion bere lekukoa. Erantzukizun handia zuen lekukoa. Bi urteko isiltasunaren ondoren, 2004an abeslari talde ttiki batek aitzinera egitea erabaki zuen. Ekainaren 4an Elizondon eskaini zuten kontzertua Isabel Lacarren zuzendaritzapean. Zuzendari aldaketarekin, berritze lan gogorrari ekin zioten. Geroztik indartzen joan da eta bozpasei laguneko taldea izatetik 30ekoa izatera pasatu da. Duela urte batzuk Elizondoko abesbatza ttikia ere sortu zuten. Haur eta gaztetxoen artean ere kanturako afizioa sortzeko asmoz. Azken aldiko proiektuen artean, Baztan filman parte hartu dute. Angel Illarramendik sortutako soinu bandako bi abesti interpretatuz.
Bizipen ugari bildu ditu abesbatzak memoriaren kutxan. 70 urte beteta, etorkizun luzea dute aurretik. Lanean segiko dute, Juanitok sortutako abesti goxoaren oihartzuna isildu ez dadin.
JUAN ERASO: BERE HERIOTZAREN HAMARGARREN URTEURRENA
Ametsa errealitate bihurtu zuen zuzendaria
«Partitura ez da irakurri behar, abestu egin behar da» zion Juanito Erasok. Txikitatik antzeman zitzaizkion musikarako dohaiak. 1914an Areson jaioa, Gerrate Zibilarekin batera ekin zion bere karrerari. 1942an Elizondoko korala sortu zuen eta hamar urte beranduago, Langolleneko Abesbatza Lehiaketa ospetsuan lehendabiziko saria eskuratu zuten, Folklorean eta Polifonian lehenengo postuak lortuz.
Nazioartean ospe eta arrakasta handia lortu zuten. Izaera handiko gizona zen, musikarekin gozatzen zuena eta bere zaletasun hori ingurukoei zabaltzeko ahalegina ere egiten zuena. «Belarri txarreko jende aunitz izan dut baina oso burugogorra naizenez ia gehienei erakutsi diet abesten. Genio txarrekoa naizela diote baina era berean pazientzia handia daukat» aipatzen zuen 2001eko maiatzean Ttipi-Ttapari eskainitako elkarrizketan.
Elizondoko herritarrekin harreman estua izan zuen. Klase partikularrak eman zituen, dohainik, bere ustez ezagutza elkarbanatu beharra zegoelako, sarritan entzun omen zioten erraten «dakienak erakutsi dezala: balio duenak ikasi dezala eta duenak, ordaindu dezala».
1983an Elizondoko Ohorezko Seme izendatu zuten eta 1992an, zuzendari gisara 60 urte bete zituenean Baztango adopziozko seme izendatu zuten.
2002ko abenduaren 21ean hil zen, Angelun, 88 urterekin.